“-Ωραίο αυτό που φοράς αγάπη μου; Καινούργιο;
-Όχι καλέ! Πρόπερσι δεν μου το πήρες για τα γενέθλια μου;
-Τι λες καλε; Αυτό που σου πήρα πρόπερσι δεν ήταν κολλητό!
-Χμ, ναι, το ίδιο είναι, απλώς…να…ίσως μπήκε λίγο στο πλύσιμο….
-Μπαίνει το σατέν στο πλύσιμο;
-Όλα μπαίνουν στο πλύσιμο.
-Και τότε τι το φόρεσες;
-Ε, να, σκέφτηκα, καιρό έχουμε να βγούμε οι δυο μας Σάββατο βράδυ.
-Σιγά, πριν δυο βδομάδες δεν πήγαμε στο πάρτι του Μιχάλη;
-Αγάπη μου το πάρτι του Μιχάλη ήταν στη γιορτή του. Ήταν Νοέμβριος. Τώρα έχουμε Μάρτιο.
-Έλα ρε! Πώς περνάει ο καιρός! Έχεις δίκιο αγάπη μου, θα σε βγάλω έξω απόψε, έχει και ωραία βραδιά. Τι θες να κάνουμε;
-Δεν ξέρω, εσύ τι θες;
-Δεν ξέρω, εσύ είπες να βγούμε, πες καμιά ιδέα.
-Πάμε Γλυφάδα σε κανένα μπουζούκι; Ένας Ρέμος που έχουμε να πάμε καιρό θα είναι τέλεια! Σου λέω κοίτα με, μου λες δεν θέλω..νανανα νανανανα νανανανανα…! 
-Ωραίος ο Ρέμος αλλά Γλυφάδα ρε μωρό; Ποιος τρώει το κουπί στην παραλιακή Σαββατιάτικα; Δεν πάμε κάπου πιο κοντά;
-Λες ε; Έχεις δίκιο. Πάμε κέντρο τότε σε κανένα κλαμπάκι!
-Και που θα παρκάρουμε ρε Μαράκι; Για κερατιάτικα στα πάρκινγκ είμαστε τώρα; Ή να μας τα τρώνε οι ταξιτζήδες; Παίρνουμε άλλο ένα ποτό μ’αυτά τα λεφτά.
-Αν είναι έτσι, πάμε ένα Κεφαλάρι που έχουμε να πάμε καιρό; Εκεί όλο και κάποιο από τα κλασσικά μαγαζιά θα έχουν ανακαινίσει για μυριοστή φορά.
-Ωραία ιδέα αλλά ρε γαμώτο, θα είναι γεμάτα πιτσιρίκια τέτοια ώρα. Μήπως να πάμε κατά τις εντεκάμιση;
-Πλάκα μου κάνεις αγάπη; Όλη μέρα δουλειές έκανα, άμα κάτσουμε τώρα θα με πάρει ο ύπνος. Όσο νωρίτερα φύγουμε τόσο το καλύτερο.
-Σωστό κι αυτό. Πάμε Χαλάνδρι τότε για ένα ποτάκι; Έχω ακούσει ότι έχουν ανοίξει κάτι ωραία μπαράκια για κοκτέηλ.
-Α, ναι, μου το είπε και η Φένια που ξέρει απ’αυτά. Ε, πάμε Χαλάνδρι τότε. Αλλά δυστυχώς θα πρέπει να βγάλω το σατέν το φόρεμα γιατί δεν κολλάει με το κλίμα. Βάζω τζινάκι και All Star. Μ’ακούς; Τι διαβάζεις πάλι;
-Ο Θύμιος μου γράφει ότι θα πάνε με τη Μιρέλλα για χορό και αν θέλουμε να πάμε μαζί τους. Τι λες;
-Ε, τώρα πάει, έφυγα απ’τη διάθεση του χορού και μπήκα στη διάθεση του ποτού. Έβγαλα και το φουστάνι τέλος, δεν το ξαναφοράω. Άσε που σκίστηκε λιγάκι όπως το έβγαζα.
-Α, κρίμα! Καλά λοιπόν, έκλεισε, πάμε Χαλάνδρι για ποτό. Και μετά αν έχουμε όρεξη μπορούμε να πάμε και κανένα σινεμά.
-Μετά; Πότε μετά ρε αγάπη μου; Αν είναι να πάμε σινεμά, πάμε σινεμά απ’την αρχή.
-Λες ε; Καλή σκέψη αυτή. Και μέχρι ν’αρχίσει η ταινία, τρώμε και κανένα σουβλακάκι.
-Ε, τώρα πλάκα μου κάνεις; Πάλι το φαϊ σκέφτεσαι; Πώς θα φάω σουβλάκι, αφού θέλω να φάω ποπ-κορν. Θα γίνω τόφαλος στο τέλος.
-Καλά αγάπη μου, θα πάρω εγώ ένα σουβλάκι κι εσύ πάρε ποπ-κορν.
-Και να σε κοιτάω σαν τη ζητιάνα; Δεν σφάξανε, θα πάρω κι εγώ ένα. Κοτόπουλο. Με την πίτα αλάδωτη.
-Ωραία, έλα να διαλέξουμε ταινία στο Αθηνόραμα.
-Καλέ, τι βλακείες είναι αυτές; Ούτε μια ταινία της προκοπής δεν υπάρχει, έλεος!
-Όντως! Πάμε να νοικιάσουμε κανένα DVD;
-Ε, σκατά, αν είναι να βγούμε έξω πάμε και για ποτό.
-Έχεις δίκιο. Ας παραγγείλουμε τότε.
-Ταινία;
-Όχι σουβλάκια.
-Και τι θα δούμε;
-Όλο και κάτι θα παίζει η τηλεόραση, για να δω: Ρόκι 3, Πολύ Σκληρός Για να Πεθάνει, Πλατούν.
-Με κοροϊδεύεις τώρα; Δεν φτάνει που δε με βγάζεις έξω, θα δω και αηδίες με τύπους να πλακώνονται; Να, ορίστε έχει Dirty Dancing, αρχίζει σε 5′.
-Αγάπη μου, αν θέλεις πάμε για ένα ποτάκι, δεν θέλω να μου στενοχωριέσαι.
-Δεν μπορώ τώρα, βγήκα από τη διάθεση του ποτού και μπήκα στη διάθεση του αράγματος.
-ΟΚ, ακόμα καλύτερα. Θα παραγγείλω σουβλάκια, θέλεις κάτι τελικά;
-Όχι. Μόνο ένα. Καλαμάκι. Κοτόπουλο. Μέσα σε πίτα. Με απ’όλα. Και άλλο ένα ίδιο. Και Μια. Πατάτες. Και Μια Μπύρα. Δύο. Μπύρες. Ούτως ή άλλως θα πίναμε το ποτό έξω. Και ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΜΕ ΜΕΣΑ!!! Υπόσχεσαι;
-Υπόσχομαι!.”