Αγαπητέ Άγιε Βασίλη,
Εφέτο σου γράφω από το καινούργιο μας το σπίτι και σου έχω κι ευχάριστα: Δεν θέλω τίποτα για μένα. 
 
Ξέρω ότι δεν σε έχω μάθει σε τέτοιες διευκολύνσεις κι ότι εδώ και 30 χρόνια κάθε χρόνο τέτοια μέρα σου γράφω έκθεση ιδεών με όλα αυτά που χρειάζομαι αλλά πραγματικά φέτος δεν θέλω τίποτα. Και θα είχες γλιτώσει από το άτομο μου από τα πέρσι αν μου είχες φέρει αυτά που σου ζήτησα πρόπερσι και δε με ανάγκαζες πέρσι να σου ξαναγράφω και να ξαναζητάω τα ίδια φτου-ξανά-μανά αλλά εσύ δεν ξέρω τι έπαθες, μπορεί να σου έσκασε burn-out από την πολλή δουλειά στην Ελλάδα λόγω κρίσης, αλλά με ξέχασες τελείως. 
 
Δεν θα κάτσω τώρα να σου κάνω σκηνή γιατί δεν θέλω να χαλάσω την ωραία μου Χριστουγεννιάτικη διάθεση, ένα πράγμα θα σου πω μόνο Άγιε: νόμιζα ότι ήμασταν φίλοι. 
 
Όχι μόνο γιατί έχουμε το ίδιο όνομα -σιγά και τ’αυγά θα μου πεις το έχει και η μισή Ελλάδα το όνομα σου. Αλλά γιατί εγώ μόνο και μόνο από την καλή μου την καρδιά κι επειδή πραγματικά σε αγαπώ και πιστεύω στο προϊόν σου, έχω ασχοληθεί τόσα χρόνια “αφιλοκερδώς” με το marketing της εταιρίας σου σε εκατοντάδες παιδιά μικρής και μεγάλης ηλικίας κι έχω διαδώσει με περισσό πάθος όλες τις βασικές αρχές και τα business ethics σου. Κι όλο αυτό με μεγάλη προσοχή στις ανάγκες του υποψήφιου πελάτη: Σε περίπτωση μικρής και τρυφερής ηλικίας, έχω επιλέξει προσεκτικά τις περιγραφές μου εφαρμόζοντας τις αρχές της μοντέρνας παιδαγωγικής σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχουν καλά και κακά παιδιά, μόνο καλές και κακές πράξεις.
 
Τέλος πάντων, είπα δεν θα γκρινιάξω και μου ξεφύγανε παράπονα. Όπως και να έχει σε συγχωρώ γιατί φέτος, παρόλο που δεν το πίστευα με τίποτα (απ’το πολύ περίμενε καλοκαίριασε), μου το έφερες το δώρο μου και το στόλισες και με έξτρα χαρωπές κορδελίτσες γύρω γύρω και το τίγκαρες στη μαγική χρυσόσκονη που την έκανα ό,τι ήθελα όλη τη χρονιά κι έφτιαξα ένα σωρό μαγικές στιγμές με δαύτην. Πώς με βρήκες εδώ που έχω τρυπώσει, άγνωστο, αλλά θα μου πεις, άγιος είσαι ο,τι γουστάρεις κάνεις, και δε με νοιάζει κιόλας στο κάτω κάτω, αρκεί που με βρήκες.
 
Αυτά που λες Αγιούλη με τα δικά μου. ΄Αρα όπως είπα δεν θέλω τίποτα για μένα
 
Άρα έχω επιτέλους την άνεση να ζητήσω κάτι για τον υπόλοιπο κόσμο. Δεν ξέρω πώς θα τα μαγειρέψεις εκεί πέρα, αλλά προσπάθησε σε παρακαλώ να μοιράσεις σε όλη την Ελλάδα εκείνες τις χιονόμπαλες αγάπης που μου είχες φέρει δοκιμαστικά πριν κάτι χρόνια. Σε διαβεβαιώνω ότι μιλάμε για προϊόν απίστευτης απόδοσης κι αποτελεσματικότητας.
Νομίζω ότι είναι το πιο απλό που μπορείς να κάνεις και ότι θα φέρει τη λύση σε όλα μας τα προβλήματα. Αν κοιτάξεις μέσα στην κρυστάλλινη σφαίρα από την οποία παρατηρείς τον κόσμο, θα δεις ανθρώπους μουδιασμένους, κρύους, μοναχικούς, αποξενωμένους που κλείνονται ολοένα και περισσότερο στον εαυτό τους. Αν τους δώσεις κάτι τέτοιο, κάποιο λόγο να χαμογελούν, αν κάνεις την αρχή και ζεστάνεις την καρδιά τους, (έλα μη σε πιάνει το εγωιστικό ότι αυτή είναι δουλειά άλλου τμήματος και τι θα κάνει μετά ο Άγιος Βαλεντίνος, άλλωστε μεταξύ μας η δική σου εταιρεία έχει μακράν καλύτερους τζίρους), μετά όλα θα είναι πιο εύκολα. Τα βάσανα θα μοιάζουν αστεία αν υπάρχει αγάπη και θα φύγει από πάνω τους αυτή η μίρλα και η μαυρίλα. 
 
Άλλωστε εσύ με τόσα χρόνια προϋπηρεσίας, θα έπρεπε να το ξέρεις ήδη: ο ευχαριστημένος πελάτης, θα σου φέρει ακόμα περισσότερο κέρδος τα επόμενα χρόνια.  Σκέψου σοβαρά την πρόταση μου και να θυμάσαι ότι μπορείς να υπολογίζεις πάντα στην πολύτιμη βοήθεια μου ως consultant και marketing assistant ακόμα και σε χώρες εκτός Χριστιανικού κόσμου.
 
Σε φιλώ γλυκά και περιμένω με αγωνία να φανείς και φέτος. 
Και σ’ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για το δώρο του 2013, έστω κι αν έφτασε καλοκαίρι.
 
Υ.Γ. 1. Αν θέλεις πέρνα, έστω για ένα γεια. Φέτος, μετά από πολλάαα χρόνια, έχει και κουραμπιέδες και μελομακάρονα και ζεστό γαλατάκι. Θα χαρώ πολύ να σε κεράσω.
Υ.Γ. 2. Φιλιά στη Βασίλαινα.
 
Με αγάπη,
Β.