Θυμάσαι;
Θυμάσαι πότε με έδωσες για πρώτη φορά; Η μαμά σου σε κοιτούσε με μάτια γεμάτα απορία και περηφάνια προσπαθώντας να χωρέσει στο μυαλό της πώς αυτό το υπέροχο πλάσμα βγήκε από τα σωθικά της. Σε ένιωσα να ετοιμάζεσαι, να απλώνεις τα παχουλά σου χεράκια, να βγάζεις μια κραυγούλα και να με δίνεις όλο χαρά. Είχα άγχος θυμάμαι, δεν ήξερα πώς να σταθώ και τελικά προσγειώθηκα γεμάτο ευτυχία στο δροσερό της μάγουλο που είχε άρωμα γιασεμί. Ήταν υπέροχα!
Μετά στο δημοτικό, τότε που η καρδιά σου χτυπούσε σαν τρελή κάθε φορά που σε πλησίαζε το αγόρι με τα ξανθά μαλλιά, θυμάμαι πόσα βράδια την ώρα που βάραιναν τα βλέφαρα σου ονειρευόσουν να με στείλεις από μακριά με το χεράκι σου σ’εκείνον. Μέχρι που μια μέρα, πίσω από τις μπασκέτες στο προαύλιο, ήρθε τρέμοντας και σου είπε: “Σ’αγαπάω, μην το πεις σε κανέναν σε παρακαλώ!” κι εσύ μ’ένα θάρρος που ήρθε από το πουθενά, έσφιξες τα χειλάκια σου σε μία γραμμή, με έδωσες σ’εκείνον που κοιτούσε απορημένος τρέμοντας ολόκληρος και άρχισες να τρέχεις τόσο γρήγορα που μετά βίας πρόλαβα να σε προφτάσω και να κουρνιάσω στην άκρη των χειλιών σου που χαμογελούσαν για μέρες ατέλειωτες.
Στο Γυμνάσιο αποφάσισες: Πρέπει επιτέλους να φιλήσεις κάποιον ‘κανονικά’. Ετοιμάστηκα για τα χειρότερα και δικαίως. Στο ασανσέρ ενός σπιτιού, λίγα μόλις μέτρα από το τρελό πάρτυ, διάλεξες τον παραλήπτη μου. Δεν ήξερες τι ακριβώς να με κάνεις κι εγώ το κακόμοιρο δεν ήξερα πώς να σε βοηθήσω: πνιγόμουν, ζαλιζόμουν, είχα γεμίσει σάλια, φώναζα βοήθεια αλλά ποιος να με ακούσει; Η εμπειρία ήταν φρικτή κι εσύ αποφάσισες με το εφηβικό σου πείσμα και προς μεγάλη μου απογοήτευση να μη με ξαναδώσεις ποτέ.
Με ξανάδωσες όμως! Πολλές, αμέτρητρες φορές από τότε. Από ένα σημείο και μετά, είχα φορέσει τα ρούχα της δουλειάς κι έκανα την διαδικασία μηχανικά. Μέχρι που μια μέρα συνέβη το απίστευτο: Ερωτεύτηκα! Βρήκα το άλλο μου μισό φιλί. Και τότε κατάλαβα όλες τις φορές που αναστέναζες, που έκλαιγες, που ονειροπολούσες κι ορκίστηκα να μη σε κοροϊδέψω ποτέ ξανά. Γιατί από εκείνη τη μέρα, δεν έχει περάσει μέρα που να μην αναζητήσω το φιλί μου. Ακόμα κι όταν εσύ δεν θέλεις ή είσαι θυμωμένη, σκαρφίζομαι πάντα κάτι για να πάω να το συναντήσω. Το αγαπώ με όλη τη φιλένια μου ύπαρξη. Η μέρα που το συνάντησα στα σκαλιά της εκκλησίας και όλοι μας χειροκρότησαν ήταν η πιο ωραία μέρα που έζησε ποτέ φιλί! Ένα πράγμα θα με κάνει πιο ευτυχισμένο: η μέρα που θα με δώσεις στο δικό σου μωρό…