Μια petite pause για μια petite note. Από τις 15/1 που γεννήθηκε η Αλίκη με γέλια, συγκίνηση και πολλές ώρες πάλεμα στους λαβύρινθους του blogger έχω ακούσει και διαβάσει υπέροχα πράγματα από τα υπομονετικά φιλαράκια που προτείνουν, διαβάζουν, διορθώνουν, βοηθάνε, κράζουνε, γελάνε και γενικά εν ολίγοις επιμένουν ότι παρόλο που ακόμα χρειάζεται πολλήηηηη δουλειά, η Αλίκη πρέπει να συνεχίσει να υφίσταται οπωσδήποτε. Έχω μάλιστα και 3 ολόκληρα post από θαρραλέους συγγραφείς (στη σελίδα Ιστορίες από τη Χώρα των Μεγάλων)!.
Ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ και περιμένω κι άλλες ιστορίες και σχόλια στο mail! 🙂 Δεν χρειάζεται να είναι υψηλή λογοτεχνία, αρκεί να είναι σύντομα και αληθινά και όπως σας βγει. Το θέμα είναι απλό: Πώς αντιλαμβάνεστε εσείς τη Χώρα των Μεγάλων, ευχάριστα ή δυσάρεστα ή και τα δύο.
Πολλά Φιλιά!