Θεία δίκη…(για τη θεία Βίκυ..!)
Πριν μερικές μέρες έγινε ένας χαμός στο blog όταν η Έλλη έγραψε για τους πρώην που μας φάγανε τα χρόνια και μετά παντρεύτηκαν την πρώτη σαβούρα που βρέθηκε στο δρόμο τους ενώ ως τότε διατείνονταν ότι είναι κατά του γάμου και όλα τα σχετικά. Μια λοιπόν που τόσες πολλές γυναίκες ταυτίστηκαν με αυτό το άρθρο, θυμήθηκα κι εγώ να σου πω μια ιστορία για μια φίλη μου που είχε τη σατανική χαρά να είναι ο “φτωχός” στην παροιμία με τον τροχό που γυρίζει…
Καταρχήν να διαχωρίσω τη θέση μου: Πιστεύω ότι το να προσπαθείς να φέρεις τον άλλο στα μέτρα σου είναι ούτως ή άλλως σα να προσπαθείς να μάθεις σε αγελάδα να χορεύει ταγκό και βασικά ακόμα κι αν το καταφέρεις και το γελάδι ως άλλος Μπαντέρας δαγκώσει το τριαντάφυλλο και φέρει 2 γυροβολιές, μετά από λίγο καιρό θα βαριέσαι και θα λες ότι δεν παίρνει πρωτοβουλία. Οπότε υποστηρίζω με φανατισμό ότι τον άλλο ή τον δέχεσαι όπως είναι ή καθόλου. Αυτό όμως που μου φαινόταν πάντοτε εξαιρετικά εξοργιστικό στις ιστορίες με τους άνδρες της κινέζικης δυναστείας των Κα-Τα-Του-Γα-Μου είναι το ότι έχουν ένα μαγικό τρόπο να σε οδηγούν στη σχιζοφρένεια, με διάφορες μεθόδους σκωτσέζικου ντους. Κάθε φορά που πας να πεις ότι όλο αυτό δεν οδηγεί πουθενά και καλύτερα να το αφήσουμε και σκασίλα μου, καλύτερα μόνη μου και κιουρία single and fabulous παρά σαν τη γριά στις Μεγάλες Προσδοκίες να τραγουδάω besame mucho στα 98 φορώντας σάπια νυφικά, τσουπ να σου πετάει κάτι κουλαμάρες τύπου πώς θα λένε τα παιδιά μας, αν θα πάνε στο κολλέγιο και αν σου αρέσει να μένουμε στα βόρεια ή τα νότια προάστια και πώς θα ήταν να γνωρίζονταν οι γονείς μας. Πιστεύεις κι εσύ το δόλιο ότι είναι ασφαλές να ρωτήσεις αν βλέπει σοβαρά τη σχέση και ξαφνικά ο πρίγκηπας μεταμορφώνεται σε κακομαθημένο κωλόπαιδο με σάπια δόντια που σου βάζει τρικλοποδιά και τρέχει χασκογελώντας και ρωτώντας μα καλά που σου ‘ρθε αυτό τώρα κι ότι αυτός ΑΝ παντρευτεί θα είναι μετά τα 40.
Επειδή όμως ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη αλλά αγαπάει και τη…νοικοκυρά, καμιά φορά γίνεται και το αντίθετο από τον πρώην που αρραβωνίζεται. Κι εκεί που τον έχεις στείλει στα τσακίδια και το ‘χεις πάρει πια απόφαση το single and fabulous (βέβαια ακόμα είσαι σκέτο single γιατί fabulous νιώθεις μόνο όταν βλέπεις sex and the city από τη βελούδινη κασετίνα που είναι το 1ο δώρο που σου έκανες τώρα που δεν έχεις να ξοδεύεσαι για να αρέσεις στον άχρηστο και να δει τι λουλούδι έχει), συμβαίνει το πιο παράξενο κι απ’το παράξενο: γνωρίζεις έναν άνθρωπο που τον αγαπάς και σε αγαπάει γι’αυτό που είσαι, που θεωρεί ότι το πιο φυσικό πράγμα του κόσμου είναι να θέλει κάποιος σαν τρελός να σε παντρευτεί γιατί πολύ απλά είσαι ότι καλύτερο μπορεί να συμβεί σ’έναν άντρα. Και το κορυφαίο είναι ότι δεν θα χρειαστεί να κάνεις απολύτως ΤΙΠΟΤΑ γι’αυτό. Γι’αυτό σου λέω: χαλάρωσε. Αφού το έπαθε η φίλη μου, μπορεί να συμβεί και σε σένα. Γιατί είσαι θεά αγάπη μου. Αρκεί να το πιστέψεις. 😉 Και άσε τον άλλο να παντρευτεί στα 80 ή την πρώτη τυχαία όταν του χτυπήσει το reminder στο iphone.