Από Elli L.
Εδώ και καιρό χτυπάει το βιολογικό μου ρολόι. Έβαλα αναστολή, χαμήλωσα το κουδούνισμα, το έκλεισα στο ντουλάπι, το πατίκωσα με το μαξιλάρι, το πέταξα στον τοίχο, το έριξα από το μπαλκόνι και είδα ότι πέρασε ένα βαρέο όχημα από πάνω του, αλλά αυτό τίποτα…τικ, τακ, τικ, τακ…σαν το μετρονόμο στο πιάνο μόνο που δεν μετρά το ρυθμό αλλά τα νεύρα μου! Και σκέφτομαι να το αγνοήσω και να συμβιβαστώ με την ιδέα θα πρέπει να περιμένω το πλήρωμα του χρόνου! Αλλά και το πλήρωμα ολόκληρου στρατού να έρθει, δεν βλέπω να αποκτώ απόγονο!
Ναι, αλλά τι θα γίνει που εγώ βλέπω μωράκια φίλων, μωράκια βόλτα στο δρόμο, μωράκια στην τηλεόραση, και θέλω να τα μυρίσω, να τα νανουρίσω, να τα γαργαλήσω…να τα αποκτήσω? Και κάπου εδώ έρχομαι αντιμέτωπη με τον υποψήφιο σπερμοδότη! Και δε λέω πατέρα γιατί είναι μεγάλη κουβέντα και δύσκολη…πολλοί μπορεί να κάνουν παιδιά, αλλά λίγοι καταφέρνουν να γίνουν πατέρες. Ο σπερμοδότης λοιπόν προτιμά να το κάνει κονσέρβα και να το εξάγει – μιας και μας λείπουν τα εξαγώγιμα προϊόντα – σε Ασιατικές χώρες που τρώνε μέχρι και τα απαυτά των πιο discovery channelζώων, παρά να το βγάλει στην παραγωγή τουτέστιν στην αναπαραγωγή. Και έχει μια ολόκληρη συλλογή από επιχειρήματα που τα εκθέτει σε καιρούς που το ρολόι μου τον ξεκουφαίνει! Πρώτο και καλύτερο, η κρίση! Όχι αυτή του Μακρόπουλου, αλλά αυτή η παγκόσμια οικονομική που απειλεί να μας κάνει χώρα γερόντων, αφού πλέον ο μέσος όρος είναι το μισό παιδί ανά οικογένεια! Είναι και που αυτός ένα Tag Heuer ρολόι έχει όλο κι όλο και δείχνει μόνο την ώρα και τη μέρα πλανητικά, όχι πατρικά! Έπειτα, είναι και η ανεξαρτησία του, που αυτό το πλασματάκι θα την διεκδικεί σαν άλλος Τσετσένος αυτονομιστής! Είναι και η ανασφάλεια στη δουλειά, και αυτή η προοπτική καριέρας και αυτή η θέση στο Κατάρ, και τα λεφτά που δεν φθάνουν, και τα χρόνια που δεν τον πήραν – είναι μόνο στα πρώτα άντα, και τα μωρά που είναι στο λεξιλόγιο του ως κάτι άλλο, και το αμάξι που έλεγε να πάρει, και, και, και…
Και σε αυτό το σημείο, για να σοβαρολογήσω δεν γίνεται ένα παιδί που είναι ότι πιο ολοκληρωμένο και όμορφο μπορείς να κάνεις σε αυτή τη ζωή να έχει γίνει πεδίο μαχών μεταξύ ανδρών και γυναικών. Και αναμφίβολα υπάρχουν και γυναίκες με αντι-αναπαραγωγικά επιχειρήματα, απλά ισορροπούν λόγω φύσης και ενστίκτου. Σίγουρα, τα πράγματα είναι δύσκολα, αλλά ποτέ πια ίσως δε θα ναι εύκολα, άλλωστε οι γονείς μας μάς μεγάλωσαν με πολύ λιγότερα και δεν πάθαμε τίποτα, γιατί πλεόναζε η αγάπη, και ναι η αγάπη δεν γεμίζει στομάχια, δεν αγοράζει πάνες, αλλά είναι πιο απαραίτητη προϋπόθεση από όλα τα άλλα. Και θα πρέπει να βλέπουμε το παιδί σαν πολύτιμο θησαυρό και όχι σαν βαρίδι στο λαιμό, και να του επιτρέψουμε να έρθει στη ζωή μας έστω και αν δεν έχουμε εξασφαλίσει τα δίδακτρα του πανεπιστημίου, και ακόμα και αν νιώθουμε λιγάκι ανέτοιμοι, γιατί ποτέ δε θα είμαστε πανέτοιμοι, και στο τέλος τέλος…ένα λιγότερο παιδί είναι μια λιγότερη ελπίδα για όλους μας!
Ένα παιδί μπορεί να διδάξει σε έναν ενήλικο τρία πράγματα: να είναι ευτυχισμένος χωρίς ιδιαίτερο λόγο, να είναι πάντα απασχολημένος με κάτι και να ξέρει να απαιτεί με όλη του τη δύναμη αυτό που θέλει.
Πάουλο Κοέλο, 1947-, Βραζιλιάνος συγγραφέας
Κι ένα εκατομμύριο άλλα πράγματα επίσης!
Αχ, αγαπητέ Ανώνυμε, έχει δίκιο ο κύριος Κοέλο αν κι αν ψάξεις λίγο θα δεις ότι εδώ στην Αλίκη του τα 'χουμε λίγο μαζεμένα! Το θέμα της Έλλης και χιλιάδων άλλων γυναικών είναι ότι για να φτάσεις να διδαχθείς από το παιδί, ε, πρέπει πρώτα να το κάνεις!
Καταρχήν χαίρομαι για το άρθρο που, πριν καν το διαβάσω ολόκληρο, διακρίνει τον πατέρα από τον σπερματοδότη……Δεν είναι εύκολο να είσαι πατέρας…… Εγώ τώρα το βλέπω και χωρίς πλάκα είναι πολύ ζόρι!!!Πάμε παρακάτω……Δυστυχώς το αντρικό Tag Heuer λειτουργεί σύμφωνα με τη θεωρία του Αϊνστάιν περί σχετικότητας του χωροχρόνου οπότε όπως καταλαβαίνεις είναι δύσκολο να χτυπήσει την ίδια ώρα με το γυναικείο.Όσον αφορά την κρίση……Πότε και κανείς άντρας δεν θα είναι οικονομικά έτοιμος να γίνει πατέρας όχι γιατί αγχώνεται για τα βάρη του παιδιού αλλά ξέρει ότι αν προχωρήσει παρακάτω δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποτύχει γιατί τότε την πάτησε…………!!!!!!!!!!!!Πάμε τώρα στην τελευταία παράγραφο……Σε καμία περίπτωση ένα παιδί δεν είναι ότι πιο ολοκληρωμένο και όμορφο μπορείς να κάνεις σε αυτή τη ζωή, η ολοκλήρωση του κάθε ανθρώπου είναι κάτι υποκειμενικό για να το περιορίσει σε κάτι τέτοιο που ούτως ή αλλιώς αναπόφευκτα εμπλέκει και άλλη μία προσωπικότητα που μπορεί να θεωρεί κάτι άλλο ως ολοκληρωμένο και όμορφο στη ζωή του. Ποτέ δεν ξέρεις………Τέλος σχετικά με το πώς μας μεγάλωσαν εμάς οι γονείς μας και επειδή ακούγεται πολύ τον τελευταίο καιρό, ότι τι καλά που περνάγαμε παλιά, εγώ το μόνο που έχω να πω είναι ότι απλά ρίξτε μια ματιά στα θανατηφόρα ατυχήματα στους δρόμους στο παρελθόν που όλοι κυκλοφορούσαν με κάτι σαράβαλα ή ακόμα τι ταλαιπωρία τραβούσαμε με όλες αυτές τις παιδικές ασθένειες, για τις οποίες ευτυχώς πλέον υπάρχουν εμβόλια (όταν κάνετε παιδί θα με θυμηθείτε…), επίσης παλιά γράφανε και σε μαρμάρινες πλάκες μήπως να καταργήσουμε το χαρτί; Ή τον ηλεκτρισμό…;;; ξέρετε τι καλά περνούσαν τότε που δεν είχαν χαράτσια……….. (μην τρελαθούμε τελείως!!!!!). Κλείνοντας, θα ήθελα να πω, πως ένα παιδί σίγουρα είναι πολύ σημαντικό για τη ζωή αυτού που έχει αποφασίσει να το κάνει, ίσως το σημαντικότερο, αλλά είναι το σημαντικότερο για αυτό ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ, και αυτή η απόφαση είναι η μοναδική απόφαση που ο καθένας μας πρέπει να πάρει μόνος του για τη ζωή του.
Στέλιος Π.
Stelio P.-katarxin xairomai pou sou provlimatistikes toso oso na sxoliaseis kai na doseis kai mia antriki apopsi..pou einai aparaititi gia tin "Aliki"..giati opos kai edo etsi kai sti zoi xreiazontai 2 gia na symvoun polla pragmata..etsi, sto thema mas, kai ena paidi an kai exei proxorisei i epistimi, thelei 2..2 na apofasisoun mazi, 2 na apofasisoun taytoxrona, 2 na megalosoun mzi ena paidi..kai ekei yparxei themataki…sygxronismou..kai mia mikri adikia tis fysis..eseis oi antres exete pollaaaa xronia brosta sas na ginetai pateres i kai oxi..eno emeis..mono liga kai ta pio paragogika einai tora!tora omos sta 30+ pou eseis eiste stin deyteri nioti, pou leei kai enas gnostos mou..onomata de leme, oikogeneies de thigoume-opote giati na min zisete eleyttheri ypoxreoseon??…edo kolaei kai to roloi…Filika..Elli L.
ARA LOIPON POU KATALIGOUME??OEOE?? OTI OLES OI SXESEIS (METAXI ANDRA-GUNAIKA) EINAI ENA PAIGNIDI STRATHGIKHS KAI MIA "MAXH" SYMFERONTWN…GIA TO POIOS THA "KERDISEI" ANALOGWS TA "SYMFERONTA TOY KATHENOS..!!
Σεβαστή η άποψη ότι το παιδί "σε καμία περίπτωση δεν είναι ότι πιο ολοκληρωμένο και όμορφο" απλά οι περισσότεροι που το έχουν κάνει λένε αυτό ακριβώς και το ίδιο πίστευα κι εγώ για πολλά πολλά χρόνια. Μέχρι που πριν λίγο καιρό άρχισαν να μου μπαίνουν κάτι υποψίες ότι τα παιδιά προμοτάρονται τόσο πολλοί από τους γονείς για να αντισταθμίσουν όλα αυτά που δεν μπορούν να κάνουν πλέον από τη στιγμή που τα αποκτούν.
Ακόμα και αυτά που γράφω τώρα ξέρω γονείς που γίνονται έξαλλοι και όταν τους τα λέω και όταν με διαβάζουν.
Τι να πω, μένει να το αποδείξει η ιστορία!
Βαριά κουβέντα είπες Ανώνυμε (νούμερο 4 νομίζω, είναι και της μόδας οι Ανώνυμοι κι έχουμε γεμίσει και στο blog!)
Όχι και παιχνίδι στρατηγικής, δεν πιστεύω. Πρέπει κάποια στιγμή να αρχίσουμε να βλέπουμε τους ανθρώπους σαν ψυχές και όχι σαν φύλα. Όσο δύκολο είναι να συνυπάρξεις καθημερινά με ένα φίλο ή με ένα άτομο από την οικογενειά σου, άλλο τόσο είναι και με τον Άλλον. Θέλει δουλειά, θέλει αγάπη, θέλει θέληση και θέλει και να θέλεις να πετύχει. Όταν και οι δύο θέλουν να πετύχει, θα πετύχει. Όταν ο ένας κοιτάει ζιπουνάκια και ο άλλος στρινγκάκια, όποιος κι αν είναι ο μέν και ο δε, τότε υπάρχει πρόβλημα.
em..kala ta lega ego na paiza kana stratego mikri..pou na ksera pos otan tha megalona tha tan to pio dimofiles paixnidi zeygarion..me fagan o giatros kai to kryfto…